"Üç yıl önce, sayısını bilemediğim kadar çok erkeğin tecavüzüne maruz bırakıldım. Aralarında öğretmenler, milli eğitim müfettişleri, kamu görevlileri vardı. Her şey profesyonelce düzenlenmişti. Herkesin rolü, konumu, sırası belliydi. Önemli bir ritüeli yerine getiriyormuşçasına hareket ediyorlardı..."
Çoğunlukla dile getirilemeyen bu sözleri, yaşadığı tarifsiz travmanın ardından bir kadın dile getirdiğinde, erkek olarak davranması ve bu rolün hakkını vermesi beklenen bizler, bir kez daha utandık. Tecavüzcünün yanında yer alan devlete inat, "Başıma gelenler ilk değildi ve sesimi çıkarmasaydım son da olmazdı" diyerek yargıya başvurduğunda umutlandık. Ama yargının da "erkek" olduğunu, tecavüzcüler tutuklanmadan, yargılanmadan -dolayısıyla
ödüllendirilerek- salıverilince bir kez daha hatırladık. Bin kez tiksindik, bin kez kahrolduk.
Adalet Bakanlığı'na yapılan başvurular sonucu bu kez, "dayanışmacı" erkeklerden ikisi Muğla Ağır Ceza Mahkemesi'nde sanık; teşhis edilen sekiz tecavüzcüden geri kalan altısıysa aynı davada tanık! Diliyoruz ki adalet bari bu kez yerini bulsun... Diliyoruz ki yargının vereceği cezalar, erkekler daha fazla kadına hayatı zindan etmeden, bu "erk oyunu"ndan onları vazgeçirsin.
Her halükarda biz, bu minvalde "erkek" olmaktan, bu sıfattan ve onun kökündeki "erk"ten peşinen vazgeçiyoruz. Bir ritüele dönüştürülüp erkek dayanışmasının korkunç bir örneği olarak sergilenen bu vahşeti kınıyoruz. Kendisine biçilen erkeklik rolünün içini doldurabilmek için böylesi eylemleri gerçekleştirenler yüzünden kendi toplumsal cinsiyet kimliğimizden utanıyoruz.
Tecavüz erkeklikse, taciz erkeklikse, eril şiddet erkeklikse, biz erkek değiliz!
Biz Erkek Değiliz İnisiyatifi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder